Suç olgusu üzerine deneme

Çünkü karmaşık duygular vardır. Akıl dışı şiddet ile istediğini elde etme buda kolaycı bir yöntemdir. Öldürerek yada tahrif ederek sorunu ortadan kaldırmak. Bu sorunu çözme yöntemi değil sorun olan şeyi silerek sorunsuzluk yaşama dürtüsüdür. Öldürdüğün öyle bir sorun olmayacakmış gibi idam edildiğinde hırsızlığın yapılmayacağına yada adam öldürme fiili ortadan kaldıracağına olan inanç da olduğu gibi sorun olan şeyi şiddet ile tahrip edilir yada öldürülür.

                Suç üretilen şeylere sahip olmak için üretim dışı eylemlerden oluşan bir eylemdir. Her biri önce bireyler ama daha sonrada toplumlar uygulamıştır. Engizisyon mahkemelerinde kendi kurallarını kabul etmeyen kişileri giyotinde keserken toplum suç işliyordu. Oysa onlar sadece cezalandırıyordu.

                Savaş sonrası yeni katılan topraklardan haraç alınırken rızası dışında yapılıyordu. (hırsızlama çalmada rızası dışındadır. Toplumlar ilerledikçe bunu rıza ile hizmet karşılığı göstererek bu haraç vergi haline dönüştürmüştür.

                Hiddeti yine toplumlarda kullanarak kendi ömrünü uzatmaya uzun yaşamaya çalışmışlardır. Koruma ve kollama yaptıkları toplumun üstüne kendilerini oturtarak onları yıldırmaya korkutmaya çalışırlar

                Tüm bu suçları herkes her şey işleyebiliyor olsaydı suçluları cezalandırma kime düşerdi.

                Vicdanı rahatlatma

                “Suç da isyanın bir şeklidir”

                Suçu nasıl toplumlar kendi topluluklarına uygulayabilir bunu haklı gösterebiliyorsa bu toplum işlemez hale geldiği toplumun sorunlarına cevap veremediği durumlarda topluluk içindeki meşruiyet sınırları genişler. Şiddet ve suç toplum kurumlarına yönelir. Suç daha da artarken toplumlar kaosa sürüklenir. Kaideler kurallar silikleşir.

                Hırsızlık , soygun , adam öldürme ve dinsel suçların planlı bir şekilde yapılmadığı sürece her birisinde psikolojik arıza olan bir durum söz konusudur. Örneğin kavga ederken kendin kaybeden kişi elindeki şeyi mağduru öldürecek yere vurması hiddet ve gözünün dönmesi ile yöne mağduru öldüresiye şiddet uygulaması. Her iki durumda kişi aklı ile değil sinirlilik durumunda geçici bir epidemiye kapılır. Bu anda kendini frenlemeyebiliyorsa suç oluşmaz iradesi yok olduğunda kazara yok etme dürtüsü ile silaha sarılmasına neden olabilir.

                Yine hırsızlıkta da geçici bir epidemi söz konusudur. Hırsız daima tetiktedir yakalanabilme ihtimalinin olması o işi korku içinde yapmasına neden olacaktır. Aynı adam öldürmede de kişi aşırı korkması ondan bir anlamda haz almasına ve o korkuyu yaşama isteğine göre hırsızlık yapabilir. Bu duygular aynı yeni bir şeyi yaparken ki duyulan hezeyan gibi ilk korku ürkeklik epidemi yaratabilir. Bu maceranın her türlü tehlikeye karşı o korkuyu yaşamak için serüvene atıldığı gibi hırsızın da sınırı yoktur. Bunun bir meslek olmadığını bildiği halde çalar yine çalar. İhtiyacı olsun olmasın aynı kitap çalan hırsızın o kitaba ihtiyacı olma sorunu yoktur. önemli olan o korkuyu yaşayarak biriktirmektir. Yine cinsel suçlarda da insanın cinsi duyguları yaşamak için hayvanileştiği gözü karardığı (aklını yitirdiği) zaman orada şiddet ve arkasından cinsel suçun yanında ölümler meydana gelmektedir.

                Bu geçici epidemi dediğimiz gözün kararması yada korkunun tüm bedeni sarması terbiye edilebilir , iyileştirilebilir. Ve toplumun eğitim düzeyi bu tür suçları azaltabilir bir olgudur. Her ne kadar eğitimle azaltılabilir dense de asıl sorun o toplumun yarattığı suçları kendi ürettiği sorunlardan mı yoksa evrensel sorunlardan mı olduğu suçlunun eğitilebilir olduğunu belirler. Oburluk ve aç gözlülük hiçbir toplum karşılayamaz ancak denetim altına alabilir.