Yalnız geceler

Ah geceler yalnız geceler
Karanlık, başı dumanlı geceler
Yalnız kalan gecelerimde
Duman kaplar gökyüzünü

Bir kasvet çöker içime
İçim dolar gecelerin yalnızlığı ile
Ben bana yoldaş, Sen kime sırdaş
Ah geceler yalnız geceler

Başı dumanlı geceler
Sen orda, ben burada
Zaman mahmuzlanmış başucumuzda
Koşar durur yalnız gecelerimde

Bitmek bilmez dumanlı gecelerim
İçimdeki boşluğu karanlık kaplar
Aydınlığı bekler dururum sabahlara kadar.
Bir bir sıralanır her bir şey

Dışarıda motor uğultuları
Öbür yanda köpekleri sesleri
Yalnız gecelerimin tek şahididir onlar

Tepemde bir ampul aydınlatır kalemimin ucunu
Sonrasında karanlık gözlerime, ellerime çöreklenir durur.
Artık yalnızlık trenindeyim tek başına
Ne kapımda zilim var, nede kapı tokmağı

Zaten ihtiyaç da yok onlara
Yalnızlık kapı çalmadan içeri girer
Beni benle avutur.
Hayal kurarım bütün insanlar gibi

Yalnız gecelerimi süsleyen hayaller
Seni hayal ederim
Sen yanımdaymışsın bir bardak çayı beraber yudumluyoruz
Sonrasında buz gibi bir su içimizi serinletiyor

Kalbim birden küt, küt atıyor
Tenini kokluyorum amber kokusu
Beyazlığının tadına bakıyorum baldan daha tatlı
İki beden bir olunca tüm dünya duruyor zaman duruyor

Derken birden uyanıyorum
Ellerim bomboş
Hayallerimden başka bir şey yok ruhumda
Yine motor uğultusu, arada bir öten horozun sesini duymaya başladım

Demek ki aşk yolculuğu bitmiş olmalı
Yalnızlıkla yüzleşmek gerek
Hey ben geldim kör kapı sağır duvar
Siz hiç konuşmaz mısınız aranızda

Hiç canınız sıkılmaz mı
Nerden gelirsiniz nere gidersiniz, sizi kimler koydu oraya
Onu anlatın bana; ama sizde hiç ses yok
Kör kapı sağır duvar

Beni ayırmayın sırdaşımdan,
yoldaşımdan, arkadaşımdan, sevdamdan
Siz kendinizle beraber kalın
Açılın kör kapı yol ver sağır duvar

Yarime gidiyorum ben
Sevdamı arıyorum ben
Sevda bulutları kapladı yalnız gecelerimi….

İbrahim Gözel