Suç olgusu üzerine deneme

               Yer altı dünyası (suç dünyası) kendi kaideleri içinde kendini yaşama yaşatma olanağı bulur. Aynı pozitif dünya gibi negatif dünyanın kendine göre olumladığı veya olumsuzladığı eylem bütünü vardır. Bu taa ki insan bütünün kendini parçaladığı alana kadar negatif alan küçülür. Negatif alan ne kadar küçülür ve olumladığı alan azalırsa o kişinin şiddeti kendine döner. Artık delilik sınırındadır. Şiddet karşı tarafta haklılık yaratamayacak kendine zemin bulamayacak durumda olduğunda kendine zarar vermeye ve o oradan son kurtuluş olarak intihara sürükler. İntihara gidiş sürecinde insan ikinci ben ile (alt ben yada şeytan, cin diyebiliriz) iletişim kurmaya başladığında artık pozitif dünyadan sanal dünyaya (negatif dünyaya) geçmiştir. Akılda pozitif (gerçeklerin ve maddi dünyanın) içinde olduğundan sanal dünyada (negatif) bellek gerekli gereksiz bilgilerle donanırken yaşanan şey gerçek olmadığından akıl yaratamadığı bu yüzden akılsız eylemler bütünü içinde kendi boşalımını sevinçlerini yada isteklerini yerine getirerek tatmin olma yoluna girer. Bu yüzden yaptıklarından sorumlu tutulamaz deliler (hayvani akla güdülerle yaşama yeme içme seslenme gibi dürtü ve güdülemeye geri döner hatta hayvani eylemlerin kendi bütünlüğü varken güdü ve dürtüler insanda akıl ile bütünlendiğinden  bir hayvan bir canlı gibi doğal hayata bütünleşik hayatı idameettiremez.  Delirmiş insanlar doğada hayatını tek başına sürdüremez. Akli melekenin bulanmaması yada kaybolması hayvan derekesinden daha aşağı konumlara çeker tümüyle insana bağımlı yaşama başlar. Oysa hayvan kendi güdü ve dürtüleri ile doğada kendi yaşamını idame ettirirken insan aklının karışması insana kendine dönmeye intiharlara hayvani dürtü ve güdülerin bile yok oluşuna şahit olunabilir.

                İnsanın suçtan dolayı cezalandırılacağını bildiği halde hırsızlık yapar gasp yapar yada planlayarak adam öldürür. Bunları bilmesi hırsızı çalmaktan katili adam vurmaktan alıkoymaz. Bunlara karşı ne kadar ağır cezalar verilirse verilsin her çağ ve her dönemde olacaktır. Yalnız çağ ve toplum bu suçları azaltabilir en aza indirebilir. Aynı kazanın önlenemeyeceği gibi(ama kazalar en aza indirilebilir) hırsız bir kişiliğin oluşması yada toplumun (topluluğun) oluşması önlenemez. Çünkü hayatın içinde çelişki ve orantısızlık olduğu ve insanda geniş belleği ile daha çoğunu istemeye başladığı sürece suç ve suçlu ortaya çıkacaktır. Bunu toplum en aza indirebilir. Topluluktan kişiselliğe kadar düşürebilir bu durum gelişkin bir toplum yapısı ile mümkündür.

                Adam öldürmek planlı programlı yapılıyorsa orada hala çözülemeyen zıt çelişkiler var demektir. Bu aynı zamanda bilim adamlarının irsiyadi suçun oluşumuna ve kromozomların diziliminin suçluyu yarattığına inansalar bile bu ancak o topluluk için vicdanı rahatsız eden ve birikim yaratan kindarlık birikirse o toplumda ölüm ve öldürmede olacaktır. Bu vicdan üzerinde yoğunlaşan düşmanlık virüsüdür. Kendiliğinden ortaya çıkar. Zaman ve zeminde yeniden üretilmesini sağlar. Toplum ve kişi kendi gerekçelerini yaratır.

                Kromozomlardaki dizilişin bozukluğu o toplumun yada karşı toplumun o kişiyi agresif yapısının olması öyle bir yapılanma içinde var olması bu hızla giden bir arabanın önüne yavaşça ilerleyen kaplumbağanın karşı karşıya gelmesi kadar bir kazara durum olabilir. Bu kromozom dizilişinin bozuk olsa da nasıl her makinenin kullanılabileceği alan ayrı ise her insanın her yerde çalışamayacağını toplumlar o agresif kişiyi kendi içinde hem eğitir hem de karakterine uygun yerde olduğu zaman daha elverişli kullanabilir.

                “suçtan ari bir cemiyet normal değildir” doğrudur bu söz suç işlemeyen yada hatta yapmayan ölüler ve delilerdir. Bir yerde yeni şeyler yapan bir şeylerle uğraşan kişi hata yapar bu hata ayna zamanda suçta teşkil eden bir durum yaratabilir . Bu yüzden hatalar hem toplumu (hataları düzelten toplumlar) ilerletecektir. Suç teşkil eden hataları en aza indirmeye çalışarak gelişmeyi tamamlar.