Bir gül sevdim birde seni
Rüyalarımda sevdim
Gözlerimle sevdim seni
Seni senleyken sevdim bakışlarımda
Sen yine aynı sen
Gözlerinde ki bakışlar
kalbimdeki o hızlı atışlar
Bir gül sevdim
Taze koparılmış dalından
Hoyratça koklanmış belli yapraklarından
Kokladıkça insanı bir hoş eden baygınlığı içinde
Rüzgarla savrulmuştu
Dikenli teller arasında dolaşır elden ele
Kimi zaman masa üstünde bir şamdan
Kimi zaman avuçlar arasında
Kokladıkça hüzünlenir
Kokladıkça şenlenir
Gül ismi güzel değil mi diye sorar
Gül güzel olmaz mı gülüm
Gülün hepsi güzeldir
Hele yeni açmışsa goncasını
Kalacak yeri yoktu artık
Koparılmıştı dalından bir kere
Geri dönüşü yoktu bu yolun
Kendini güzel hissettiği yeri konaklamak isterdi
Ama olmazdı
Bir kere koparılmıştı dalından
Rüzgar nereye savurursa ordaydı
Dümeni olmayan bir gemiydi artık
Ne kendi kökleri üzerinde
Ne bildik dallar arasında salınırdı
Ordan oraya giderdi ama
gerisi ne olur onu da bilmezdi
İbrahim Gözel