Sarıkamış 22 Aralık 1914
Sarıkamış karlar altında
Günlerden ayaz
Sabahları kar buz ve beyaz
Paltoları buz kesmiş
Ferman dinlemiyor ayaz
Her yer beyaz
Yakıyor gözleri körü körüne
Bedenler üşümüş
Ateş yakıyor koca orduyu
Bitiyor elde avuçta ne varsa
Emir hep ileri diyor
Ufuk görünmüyor artık
Gri beyaz fırtınada
Bedenler birer karaltı
Cephaneler, erzak azaldı
Üstte ne varsa artık yerlerde
Ve erzaklar da bitmek üzere
Yarın ki günde ayaz
Diğer gün zemheri başladı
Artık dönmez geri Türkün askeri
Bir sağa bir sola yaslan
Yaslan aslanlarım yaslan
Yorganınız beyaz kardan olmuş
Bizim de payımıza kar düşmüş
Yaslan Mehmedim yaslan
Düşman askeri görmeden düşen erler
Yere yığılıyor birer birer.
Kim ne kadar dayanırsa o kadar ilerde
En zayıflar düştü birer ikişer
Hayıflanmayın Mehmetlerim
Arkanızda koca bir millet var
Sizi unutur sanmayın
Sizi yollara dökenler
Hepsi tarih oldu birer birer
Kardeşleriniz kaldı geride
Onlar tekrar yollara dizilir
Her Sarıkamış gününde
En uzun gece bilirim
Sizin en uzun bitmeyen geceniz
Işıklarınız ve ardından yaktığınız
Ateşler söndü teker teker
Sizin kalplerde bıraktığınız acı hiç sönmedi
Hala Sarıkamış ta gölgeleriniz dolaşıyor
Biliyorum ruhunuz ve bedeniniz artık oralı
Bir geçmişe birde geleceğe bakıyor Sarıkamış askerleri
Nereden nereye gelmiş
Nereden nereye gitmekte bu millet
i. sapancılar (gozel)
Enver paşanın hatası yüzünden binlerce asker boş yere öldü