Seni bekledim ( şiir)

Dün akşam çok bekledim
eski, yeni arkadaşlarla karşılaştım
kimi uzun kimi kısa sohbetler yaptım
saatlerin geçmesini bekledim

yanımdan dakikalar geçti hepsini bir bir seyreyledim
bir seni bekledim bir de sevgiyi o yüzden çok bekledim

net te dolaştım nice güzellerle karşılaştım
bir baktım hoş bir baktım içi nahoş
beklediklerimi bulamadım onlarda
bir seni bir sevgiyi

eskilere gittim
çok uzaklara

evden ilk ayrılışımdı yatılı okula giderken
en çok arabanın içindeki hüznümü
arkamda bırakıp gittiklerimi ve
nice yıl sonra tekrar sevdiklerime geri döndüğümü hatırlarım

eskileri hatırladıkça parmaklarım hüzünlendi
titrek bir dil gibi parmaklarım

eskileri bekledim gelmediler
yine yenilerde yaşadım o hüznü
hem de 2 inci 20 yılımda 2 yıl  bekledim gelmediler
gittim yanlarına yeniden başlayabilmek için

ama olmadı elim iki omzumda aşağı sallanırken gördüm
ve arkama baktığım da… el sallayan bir minicik el vardı

o elleri sallarken unutmamak için
gözlerimdeki tüm yaşlar sel oldu aktı ve
ben geri dönüp bakamadım bir el bile sallayamadım
o gözümden akan yaşları görmesin diye

sanki yollar bitmiyordu

ve hiç bitmeyecekti belki gözümde akan seller
ve ellerimle sildim, kimse görmesin. o yaşları

seni bekledim sevgiyi bekledim dakikalar saniyelerle
kol kola geçti yine gelmedin
bir güzel çiçek açınca onu koklamak istedim
bir ağacı bir börtü böceği bir dağı taşı

dahası güzel şeylere yakalama sevdasına düştüm
yalnızlığı bekledim
sevgiyi bekledim seni bekledim yine gelmedin
birisi usulca kapıya bir yazı attı

(resimleriniz,,,)

baktım oda benim baktıklarıma bakmıştı
herkes baksın istedim
herkes görsün hatta alsın
yazı yazıların ardını kovaladı

geceyi gündüze kattı
yarınlar  görüşürüz umuduyla.
akşam görüşürüz erken gelirsen demiştim,
kendi kendime umut vermiştim

belki gelir diye
bir seni bekledim birde sevgini
yine gelmediler
tüm arkadaşlar geceye el sallayarak uzandılar gecenin karanlığına

sırf ışığın geri gelmesini beklediler
ben yine seni bekledim
artık vakit gelmişti herkes kendini dinlenmeye bırakmıştı
bende bıraktım kendimi

beklediğim gelmemişti

çok mu şey bekliyordum
bir çiçek kendini sever diğerlerinden daha güzel olmak
diğerlerinden güzel açmak için eşini arardı
kimi rüzgardan umutlanır kimi yanına yaklaşan böceklerden

onlara bir şeyler verir yiyeceği seveceği şeyleri
verirken kendini de katar içine
bende hep insanlara verdim bir gün beni de taşısınlar diyarlara
bekledim çok zaman geçti

ama alan oldu veren olmadı

neden acaba bilmiyorum
ya alan beğenmedi yada başka bir şey

artık karanlık benimde bedenime çökmüştü
aydınlığı beklemekten vazgeçtim bende bıraktım kendimi geceye
yarı uyanık yarı kendimde bir zil çaldı
koştum ama ulaşamadım

kapıda kimse yoktu
ve bir not bile yoktu
beklemeye değmişti ve küçük bir zil bile her şeyi söylemişti
Yine de beklemek güzel

eğer gece yerini ışığa
dostluk kendini sevgiye
sevgi kendini aşka uzatacaksa elini
karanlığı beklemek

ışığı görmek için
seni beklemek
aşkı görmek için
beklerken

çaba göstermek bile her şey den daha güzel.

İbrahim  Gözel

hakkında admin

Ayrıca Kontrol Edin

Ulukaya ve Yörecik(zengök) Murat nehri manzaraları

Murat nehridiyadinden doğup Muş iline kadar süzülerek gelen murat nehri muşun 1600 rakımı üstünde iki …

Bir yorum

  1. Gelecekse beklenen beklemek güzeldir
    Özleyecekse özlenen özlemek güzeldir
    Ve sevecekse sevilen o hayat herşeye bedeldir…

Bir yanıt yazın

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

error: Content is protected !!