İlgili Makaleler
Dün akşam çok bekledim
eski, yeni arkadaşlarla karşılaştım
kimi uzun kimi kısa sohbetler yaptım
saatlerin geçmesini bekledim
yanımdan dakikalar geçti hepsini bir bir seyreyledim
bir seni bekledim bir de sevgiyi o yüzden çok bekledim
net te dolaştım nice güzellerle karşılaştım
bir baktım hoş bir baktım içi nahoş
beklediklerimi bulamadım onlarda
bir seni bir sevgiyi
eskilere gittim
çok uzaklara
evden ilk ayrılışımdı yatılı okula giderken
en çok arabanın içindeki hüznümü
arkamda bırakıp gittiklerimi ve
nice yıl sonra tekrar sevdiklerime geri döndüğümü hatırlarım
eskileri hatırladıkça parmaklarım hüzünlendi
titrek bir dil gibi parmaklarım
eskileri bekledim gelmediler
yine yenilerde yaşadım o hüznü
hem de 2 inci 20 yılımda 2 yıl bekledim gelmediler
gittim yanlarına yeniden başlayabilmek için
ama olmadı elim iki omzumda aşağı sallanırken gördüm
ve arkama baktığım da… el sallayan bir minicik el vardı
o elleri sallarken unutmamak için
gözlerimdeki tüm yaşlar sel oldu aktı ve
ben geri dönüp bakamadım bir el bile sallayamadım
o gözümden akan yaşları görmesin diye
sanki yollar bitmiyordu
ve hiç bitmeyecekti belki gözümde akan seller
ve ellerimle sildim, kimse görmesin. o yaşları
seni bekledim sevgiyi bekledim dakikalar saniyelerle
kol kola geçti yine gelmedin
bir güzel çiçek açınca onu koklamak istedim
bir ağacı bir börtü böceği bir dağı taşı
dahası güzel şeylere yakalama sevdasına düştüm
yalnızlığı bekledim
sevgiyi bekledim seni bekledim yine gelmedin
birisi usulca kapıya bir yazı attı
(resimleriniz,,,)
baktım oda benim baktıklarıma bakmıştı
herkes baksın istedim
herkes görsün hatta alsın
yazı yazıların ardını kovaladı
geceyi gündüze kattı
yarınlar görüşürüz umuduyla.
akşam görüşürüz erken gelirsen demiştim,
kendi kendime umut vermiştim
belki gelir diye
bir seni bekledim birde sevgini
yine gelmediler
tüm arkadaşlar geceye el sallayarak uzandılar gecenin karanlığına
sırf ışığın geri gelmesini beklediler
ben yine seni bekledim
artık vakit gelmişti herkes kendini dinlenmeye bırakmıştı
bende bıraktım kendimi
beklediğim gelmemişti
çok mu şey bekliyordum
bir çiçek kendini sever diğerlerinden daha güzel olmak
diğerlerinden güzel açmak için eşini arardı
kimi rüzgardan umutlanır kimi yanına yaklaşan böceklerden
onlara bir şeyler verir yiyeceği seveceği şeyleri
verirken kendini de katar içine
bende hep insanlara verdim bir gün beni de taşısınlar diyarlara
bekledim çok zaman geçti
ama alan oldu veren olmadı
neden acaba bilmiyorum
ya alan beğenmedi yada başka bir şey
artık karanlık benimde bedenime çökmüştü
aydınlığı beklemekten vazgeçtim bende bıraktım kendimi geceye
yarı uyanık yarı kendimde bir zil çaldı
koştum ama ulaşamadım
kapıda kimse yoktu
ve bir not bile yoktu
beklemeye değmişti ve küçük bir zil bile her şeyi söylemişti
Yine de beklemek güzel
eğer gece yerini ışığa
dostluk kendini sevgiye
sevgi kendini aşka uzatacaksa elini
karanlığı beklemek
ışığı görmek için
seni beklemek
aşkı görmek için
beklerken
çaba göstermek bile her şey den daha güzel.
İbrahim Gözel
