Hazan mevsimi ve aşk
Eylül hazan mevsimidir
her bir şey bir bir dökülür
Kimi hasadını biçer
Kimi sonbaharına geçer
Hazan yağmurları başlar
Baharın sararan elbisesi toprağı karışır
Yağmurla birlikte rüzgar eser
Yapraklar dökülür dallar kırılır
Ayrılık rüzgarı alır sevdiklerimizi aramızdan
Yağmur en çok rüzgarla gelir Bora olur
Kara kış yaklaştıkça kar olur Boran olur
Herkes köşesine çekilir
Karakış donuklaşır
Yeşilli, kahveli, kurşuni tepeler
Beyaz elbisesini giyer
Geçit vermez dağlar bayırlar
İşte asıl ayrılık o zaman başlar
Dağlar sırtındaki beyaz yükü atana dek
Beyazın ayrılığı uzun sürmez
Yeller esmeye başlar, beyaz örtü yok olur
Yaylalar tekrar kavuşur ovasına
Beyaz sevda bulutlar yeniden gülümser
Ardından yağmur rüzgarı bora gelir
Cisil cisil yağar dalların üstüne
Efil efil esen rüzgarla kuşlar cıvıldaşır
Sesi duyan ağaçlar birbiri ile fısıldaşır
Birbirine yoldaş olur
Sırdaş olur arkadaş olur
Sonrasında aşık olur
Her şey aşkla yeniden başlar
Hiç ayrılık olmamış gibi
Hiç kocakış sırtımızdan geçmemiş gibi
Oysa koca bir yılı devirmiştir karakış
Yeniden başlarız her şeye
Yeniden aşık oluruz
Aşk inkar etmektir
Bu yüzden aşıklar hiç ölmez
Aşkla birlikte her şey yeniden başlar.
İbrahim Gözel
Bir ölüm vefalı birde sonbahar.
Yaprak sıkılmıştı ağaçtan, bahane idi sonbahar…