İnsanı sevmekle başlar her şey
Ve insan aşık olduğu sürece yaşar
Siz ağaçlarin kuşların
Ve börtü böcegini aşkını
Hiç düşündünüz mü?
Aşkı hiç beklemezler
Uzağa bile gitmezler
En yakınındakine aşık olurlar
Belki kısa sürer bu aşk
Ama her aşk gibi kendini yeniden yaratır
İnsanın aşkıda aynıdır yeniden yaratmaktır
Ağaçlar kendi çekirdeğinden doğmak isterler
Yanı başında yetişen fidanın esintisi ile
Birbirileri ile konuşurlar
Rüzgarla çoşarlar
Aşk da böyle bir şey
Esinti ile konuşmak rüzgarla çoşmak,
Ve fırtınaya, soğuğa inat bir ağaç gibi dimdik yaşamaktır.
Askın sonhabarda yaprakları dökülmüşse eğer
Aşk bir agaç gibi yeniden yeşillenmektir
Tohumlarında yeniden çoğalmasada
Yeniden çiçek açar agaçlar
Bahar gelir gelmez onunla şenlenir
Yağmurla çiğle beslenir
Böceklerin kanadından yeniden aşkını arar
Rüzgar aşkını komşu çiçeklere taşır
Yeniden doğmak için
Aşk Yeniden doğmaktır
Yeniden meyve vermek
Ve aşk dünyayı yeniden yaratmaktır
İbrahim GÖZEL